Bu ülkenin gün ağarırken uyanan ve okul yolunu tutan çocukları vardır. Köylerinden kente yürüyen, kentin kondularından merkezine uzanan çocuklardır onlar. Gözleri çakmak çakmak bakar. Elleri kalem tutmuş, gözleri okumaktan yorulmuştur. İyi bir lise, iyi bir üniversite, iyi bir iş için didinip dururlar. Geleceği düşlerler. Uzun yolları aşarken nice türkü, nice şarkı çalınmıştır kulaklarına. Ceplerini yokladıklarında pek şeye rastlamazlar. Canları sıkılır. “Ama” derler, “sabret” derler, “şükür” derler. Bir simidi bölüşüp yerler. Yarınlarını konu edinen konuşmaları sımsıcaktır. Okuduklarından söz açarlar, yaşadıklarını anlatırlar, kavgalarından, sevdalarından dem vururlar. Biraz efkâr, biraz hüzün, biraz hasret çalar kapıyı. Gizli saklı bir cigara tüttürürler. “Aman kimse görmesin” sözü dolaşıp durur. Kapı aralanmıştır artık, hep üzüntü hep üzüntü olmaz. Şen şakrak gülüşürler… Bu ülkenin çocuklarıdır onlar.
Cumhuriyet’in yoksul çocukları. Okumaktan başka çaresi olmayan çocukları. Bilirler, okuyamayan büyükleri kadar arkadaşları da vardır. Kendilerine söz verirler: “Bir gün ben düzelteceğim!”. Eyvallahları yoktur. Çünkü sözlerini hep tutmuşlardır. Anne babaları dişinden tırnağından artırıp yollar. Emeğin değerini bilirler. Babalarının giysisine sinmiş kokuyu, annelerinin ellerindeki izleri bilirler. Kardeşleri vardır boy boy. Abidir, abladır onlar. Yalanı sevmezler. Fazlasında gözleri yoktur. Geçinip gitmek isterler. Ağırbaşlı oldukları kadar, delikanlıdırlar. Damarlarına basmaya gelmez. Değerlerini çiğnetmezler. Dürüst, yiğit ve çalışkandır onlar. Memleket sevgisi bir bayrak kadar temizdir onlarda. İnsan ayırmazlar, düşenin kolundan tutup kaldırırlar. Bölüşmeyi bilirler, bölünmezler. Toprağın bağrını yaran bir ırmak kadar coşkulu ve asi, bir orman kadar dingindir onlar. Yalanı, talanı, vurgunu, haksızlığı görürler, bilirler. Sesleri çıkmaz gibi durur. Sineye çektikleri zannedilir. Ama kendilerine verdikleri söz duyulmamıştır.
“Bir gün ben düzelteceğim!”
Sanılmasın, söz unutulmuştur!
Sanılmasın, bu ülkenin çocuklarının sayısı azdır!
Bilinsin, bu ülkenin gün ağarırken uyanan ve okul yolunu tutan çocukları vardır.